Voor mannen lijkt het zoeken van psychologische hulp een grotere drempel te zijn dan voor vrouwen. Mannen missen de ervaring om twijfels te delen met andere mannen. Je ziet dat veel mannen lang alleen aan het worstelen zijn in hun zoektocht naar de antwoorden op hun vragen.
Wanneer we uitgaan van een stereotype benadering past het minder bij een man om zich op deze manier kwetsbaar op te stellen, dit wordt vaak nog als falen gezien. Problemen los je op daar praat je niet over, lijkt altijd nog de onderliggende norm. Of zoals John Gray in de befaamde bestseller "Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus" al schreef:
"Het gevoel van eigenwaarde van de man wordt bepaald door zijn prestatievermogen"
Met alle mogelijkheden die de hedendaagse maatschappij ons biedt is het lastig om overal aan te voldoen. Daarbij wordt het vaak dan ook nog lastig om keuzes te maken.
Waar gaat het mij nu echt om?
Gelukkig weten steeds meer mannen de weg naar een counselor te vinden. Het taboe wordt ook doorbroken omdat de samenleving steeds minder stigmatiserend oordeelt over psycho-sociale hulpverlening, waardoor ook het mannenbolwerk geslecht wordt. En uiteraard speelt ook mee dat onze maatschappij afstand heeft genomen van vaste rolpatronen waardoor man/vrouw taken steeds meer verschuiven.
In mijn praktijk is dit laatste ook wel merkbaar. 70 procent van de clientèle bestaat uit mannen. Dat vind ik wel bijzonder. Reflecterend ben ik ook op onderzoek gegaan, wat is deze aantrekking?
Allereerst zal het een rol van betekenis hebben dat ik zelf een man ben. Bepaalde drempels vallen dan weg. Het is gemakkelijker om je bloot te geven tegenover een man.
Daarnaast speelt de werkwijze uiteraard ook een rol. Een van de methodieken die ik veel hanteer is ACT. Acceptance and Commitment Therapy is een evidence based werkwijze die zich kenmerkt door het opdoen van ervaringen. Het uitgangspunt van deze ervaringen is dat ze aanzetten tot ander gedrag. Zodat je een negatief patroon van denken voelen en doen kunt doorbreken. Deze ervaringen doe je vooral op in de context waar de verandering mag plaatsvinden. Wanneer je bijvoorbeeld op het werk vastloopt omdat je geen grenzen kunt stellen betekent dit dat de gedragsexperimenten juist hierop afgestemd gaan worden. Het is minder een praat therapie en meer een doe (=ACT) Therapie.
Ben je nieuwsgierig hoe ACT voor je kan werken?
Wanneer jij bereidt bent een half uurtje van je tijd in jezelf te investeren wil ik je hier graag meer uitleg over geven.
Pascal van der Steen
Ik heb mijn praktijk in Roermond, Limburg. Oprichter van “Nu ik nog”. Inmiddels een veertiger en dus een ervaren dertiger. Trainer, mentor maar vooral counselor voor dertigers die in de knoop zitten.